امروز جمعه 24 دی جمعه ی باحالی بود .
مامانم امروز بهم گفت پاشو بریم بیرون . حدودای ساعت 7 ... 7 بعد از ظهر . گفتم افتاب از کدم ور در اومده که دوتایی با هم می خوایم بریم بیرون ؟ خیلی تعجب کرده بودم و البته خوشحال بودم . لباس پوشیدم و یه پالتو نسبتا نازک هم برداشتم تا اگر سردم شد بپوشمش . مامان هم حاضر شد . اومدیم بریم کفش بپوشیم تا بریم که دیدم یه کیف دستشه . گفتم مامانی فقط گوشی و کارت پول لازم داری دیگه کیف برندار من میزارم تو جیبم . گفت منم از خدامه . دلم میخواست خیلی راحت بریم و برگردیم برای همین هم هیچ کدوم کیف برنداشتیم . تنها چیزی که برداشتیم خودمون بود . کفش پوشیدیم و رفتیم پایین . اومدم از راهی برم که به شریعتی نزدیک تره . ولی مامان گفت بیا از راه دور تره بریم تا بیشتر پیاده روی کنیم . تعجب کرده اخه معمولا از راه نزدیک ادم میره . ولی گفتم اوکی . گفت یه کافه تو شریعتی میشناسم بریم اونجا . گفتم باشه . ولی هنوز تو شوک بودم اخه خبری هم نبود . مناسبتی هم نبود . تولد کسی هم نبود . ولی خب همین طور راه میرفتیم تا برسیم به شریعتی همین طور صحبت می کردیم . یک هو به خودم اومدم فهمیدم خیلی سریع رسیدیم شریعتی . خیلی جالب بود . اینقدر صحبت کرده بودیم که اصلا یادمون رفته بود چقدر راه رفتیم . وقتی رسیدیم به کفه کتابه دیدیم بسته است اونم ساعت 7 ! تعجب کردیم و ضد حال خوردیم ولی بی خیال نشدیم . حالا نوبت من بود تا یه کافه ای معرفی کنم . حالا که پیشنهاد مامان نشده بود ، نوبت من بود که خودی نشون بدم . یادم افتاد قبلا با خاله ام یه جا تو شریعتی رفته بودیم ولی چون مردم سیگار می کشیدن نشسته بودیم و نموندیم . بردمش همون جا . کافه جوری بود که باید از پله ها بالا میرفتی . از پله ها بالا رفتیم و وارد فضای باز شدیم . جالب بود . البته فضای بسته هم داشت که هم گرم بود هم ترجیح دادیم به خاطر اینکه هوا خوبه و کرونا هم هست بیرون بنشینیم . نشستیم و یه اقایی اومد سفارشمونو گرفت . مامانم یه لاته گرفت و یه برش کیک . منم یه امریکانو با یک برش کیک . یذره صحبت کردیم تا اینکه سفارشمونو اوردن
کیکه سوخته بود 😂🤣😑 امریکانو هم مزه اسپرسو میداد . خلاصه که یه اشغالی بود و جالبیش اینه که به نسبت اندازه ی کیک ، خیلی گرون بود .
گرچه ما برای خوردن نرفته بودیم . برای صحبت رفته بودیم . همین که نشستیم چند قطره بارون اومد بعد قطع شد . خلاصه ما با هم صحبت کردیم و خیلی جالب بود چون خیلی وقت بود که اینجوری خودمون دو تا یی با هم صحبت نکرده بودیم . اخرین تیکه ی کیک سوخته ام را که خوردم ، یک هو شر شر بارون اومد . خیلی تند تند شروع شد . مامانم پا شد رفت صندوق و حساب کرد و زدیم بیرون . با پای پیاده و بدون چتر و بارون خیلی تند . یاد ویرانگر افتاده بودم . مامانم هی میرفت زیر ساختمونا تا خیس نشه . بهش گفتم مامان بیا بیرون کلا سالی یه بار تهران بارون میاد بیا حسابی خیس شیم . قبول کرد و همین جور تو بارون راه می رفتیم و کاملا خیس شدیم . وفتی رسیدم خونه دیدم روسری ام کاملا خیسه . برای همین گذاشتمش روی شوفاژ تا خشک بشه . همون پالتوی نازکی که برداشته بودم هم کامل خیس بود برای همین به در اتاق اویزونش کردم تا خشک بشه . خلاصه خاطره ی خیلی خوبی برامون رغم خورد . بهتون پیشنهاد میکنم یک بار هم که شده مامانتون رو بردارین دوتایی پیاده برین بیرون حتی نیازی نیست به جای خیلی خفنی برین یه چایی ساده هم خیلی خوبه . سر صحبت را باهاش باز کنین و چیز هایی که خیلی دلتون می خواسته بهش بگین رو بهش بگین . چون فقط خودتون دوتا هستید حسابی مامانتون بهتون توجه می کنه و خیلی رابطه تون گرم تر میشه . حتی می توانین خواسته هاتون رو هم باهاش در میون بزارین . من خودم مامانم رو در جایگاه یه دوست تصور کردم تا بتونم رابطه ی خوبی باهاش برقرار کنم . دوستی که 27 سال از من بزرگ تره ولی من رو درک می کنه و هم صحبت خوبی برای منه . پیشنهاد می کنم یک بار هم که شده امتحان کنین 💚💚
هر کسی این مطلبو می خونه یکی از خاطراتش با مامانش رو بگه ببینیم همه هم نظریم یا نه ؟ ^^
